Karar muharriri Taha Akyol, “Hâkim, savcı, avukat… HSK, Anayasa Mahkemesi, Yargıtay, Danıştay üyesi yahut yönetici hukukçular… Yarınki tarihçiler de bugünleri yazacak. Tarihe nasıl geçmek istersiniz?” diye sordu.
Akyol yazısında, “Bir hâkim hakkında yazacağım bugün. HSK tarafından sürgün edilmesi üzerine emekliğini isteyen İstanbul 12 Ağır Ceza Mahkemesi Lideri Nimet Demir. Cemal Kaşıkçı evrakını Suudlara devretme kararını Adalet Bakanlığı vermiş, İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesi bunu uygun bulmuştu. Mahkeme Lideri Nimet Demir “muhalefet şerhi” yazarak, devretme karanının hukuka karşıtlığını tescil etmişti. Natürel beklenen olmuş, HSK bu türlü durumlarda daima yaptığı üzere Nimet Bey’i Kahramanmaraş’a sürmüş, o da emekliğini istemişti.” tabirini kullandı.
Akyol şunları kaydetti:
“Hâkim Nimet Demir muhalefet şerhinde belgeyi “sanıkları himaye eden ülkeye devretmenin” anayasaya, kanuna ve kozmik hukuka alışılmamış olduğunu anlatıyordu. Anayasa’daki “hakim kanuna, hukuka ve vicdanına nazaran karar verir” maddesini Nimet Demir şöyle yorumluyordu:
“Anayasa ve kanundan gaye yürürlükteki mevzuat; hukuktan gaye kozmik unsurlar; vicdandan kasıt ise adalet, eşitlik, dürüstlük üzere kıymet yargılarıdır.”
Sayın Demir’in Karar gazetesinde, bir hukuk kitabı üzere öğretici ve ufuk açıcı makalesi yayınlandı. Sayın Demir’in felsefi derinlik, yüksek adalet duygusu ve engin bir kültürle kaleme aldığı yazının başlığı “Krizdeki yargı”dır. Sorun yalnızca yargının “idari, mali, akademik bağımsızlığının” HSK eliyle ezilmesi değildir:
“Geçmişte yargı ideolojik dayatmaların hegemonyası altındaydı. Günümüzde ise ideolojinin yerini etnik ve dini belirlenimler almış bulunmaktadır.” Örnekler veriyor. Geçmişteki Yassıada kararları, Deniz Gezmiş ve arkadaşları hakkındaki idam kararları, AYM’nın Refah Partisi’ni kapatması… Bugün ise, mesela, bir ağır ceza mahkemesinin, “evrensel insan haklarının ülkemiz için bol olduğuna, daha dar çerçevede ulusal bir insan hakları anlayışına muhtaçlık duyulduğuna” karar vermiş, verebilmiş olmasıdır. Demir haklı olarak “mihenk taşı, çağdaş hukuk felsefesidir” diyor.
Göze girmeyi becerip yüksek mevkilere uçan yargıçlar, savcılar, hukukçular her vakit oldu lakin çok şükür ki Nimet Demir üzere hukuku her şeyin üstünde tutan bilgili, bilge ve onurlu hukukçular da oldu.
CHP’li Turhan Feyzioğlu, 1955’teki bir makalesinde, Halil Özyörük’ü eleştirirken, övgüyle bahsettiği Abdurrahman Nurettin Paşa’yı örnek göstermişti. (T. Feyzioğlu, Demokrasi ve Diktatörlüğe Dair, 1957, sf. 163) Yargıtay Bakanlığı deyince, Prof. Sami Selçuk’u zikretmeden geçmek değer bilmezlik olur. 2000 İsimli Yıl açış konuşması, doktora tezi kalitesindeydi. 28 Şubat hukukuna da bugün siyasallaşmış hukuka da karşı çıktı, eserler verdi. “Yargıya inanç yüzde 30’larda, kahraman yargıçlar aramaya sürüklenmiş bir toplumda ne hukuk vardır ne adalet” feryadı onundur.