Cumhuriyet’e konuşan Aydın, çaresizliğini, acısını, öfkesini işte bu türlü lisana getirdi:
“Çaresizliği yaşadım. Devlet orada yoktu. ‘Vinç vinç’ diye bağırmama karşın yolda bekleyen vinçler gelmedi. Bu durumu fırsata çeviren kansızlardan pazarlık yaparak vinç kiraladık. Kızımın cesedine ulaştıktan sonra asıl devlet o vakit sorun oldu bana. O saatte başladı devleti arayışım. Defin kâğıdı almak için saatlerce kızımın cenazesini aracımla 4.5 saat taşıdım. Hesaplaşmaya hazırlanıyorum. Cumhurbaşkanı Erdoğan dahil hükümetin tamamına. İmar barışı çıkartanlara, fay sınırı üzerine mesken yapılmasına müsaade verenlere, 75 kere sarsıntı araştırılsın önergesini reddedenler bu cinayetin sorumlularıdır. Dünya insanlığının duyacağı biçimde beş farklı lisanda davayı seslendireceğim. Hesaplaşmam yalnızca kendi kızım için değil, zelzelede hayatını kaybeden bütün insanlık olacak.”
“Bu nasıl toplumsal devlet?”
Aydın kelamlarına şöyle devam etti:
“Kaç gün oldu yeniden beşerler orada mağdur. Çözülen ne var? Yağmur yağmış insanların çadırı su altında. Hala su yok, hijyen yok. Nerede toplanan paralar? Yalnızca betondan tabutlar dikmeyi düşünüyorlar. Tarlaları inşaata dönüştürecekler. Konutları 20 yıllığına depremzedelere satacağını söylüyor. Bu vicdansızlık. Canı, malı toprak altında kalan insanlara konut mi satılır? Bu nasıl toplumsal devlet?
“Benim ve o insanların yaşadıkları acıyı bir yazıya ve sinemaya dökebilirim”
Benim ve o insanların yaşadıkları acıyı bir yazıya ve sinemaya dökebilirim. Bunun için hazırlıklarım var. Vicdanlı olan ve yeterlilikten olan insanların örgütlenmesi üzerine olacak benim çağrım. Aksi halde önümüzdeki süreçte karanlığın ortasında yapayalnız kalacağız daima birlikte. Sinema çalışması yapılabilir. Yaralar fakat dayanışmayla sarılır. Yalnız olmadığımı düşünüyorum. Benim yüreğimde cam kırıkları var. Nereye gidersem acı benimle birlikte geliyor. Şuan sağ olan ancak kalacak yerleri olmayan bayanları ve çocukları düşünüyorum. O çocuklar ülkenin geleceği ve büyük travma altındalar. Çocuklarını kaybetmiş anne babalar var. Bölgenin bütün insanlarının yaralı olduğunu düşünüyorum. Bunun için bir yeterlilik seferberliği yapılması gerektiğini inanıyorum. Benim üzere birçok insan var. Sesini çıkarmayanlar ve susanlar var. Bence susanlar kaybeder. Önümüzdeki süreçte o susanlar karanlığın ortasında yapayalnız kalacaklar.””