Yolbulan Metal fabrikasında düşük fiyat nedeniyle başlayan grev, 150. gününe ulaştı. Hatay’ın Dörtyol ilçesindeki fabrikada, personeller 20 Haziran’dan bu yana net 30 bin TL maaş talebiyle direnişlerini sürdürüyor.
Özçelik-İş Sendikası’nın örgütlü olduğu fabrikada emekçiler, yılda 3 ikramiye, sosyal haklarda düzgünleştirme ve banka promosyonu da talep ediyor.
Mevcut fiyatların 19 bin TL civarında olduğu fabrikada, patron başlangıçta yüzde 15 artırım teklif etti, akabinde bu oranı yüzde 20’ye çıkardı. Lakin personeller, bu teklifin TÜİK’in tartışmalı enflasyon datalarının bile gerisinde kaldığını belirterek kabul etmedi.
“30 BİN LİRA ÇOK MU?”
Sendika temsilcisi Faruk Demir, “150 gündür 30 bin TL fiyat talebimiz karşılanmadı. Direnişimizi sürdürüyoruz” dedi. Grevdeki çalışanlar “İnsan onuruna yaraşır bir hayat istiyoruz. Bize yaşatılan zulme dur denilsin artık. Sesimiz duyulsun. Taban fiyat için 30 bin lira tartışması yapılırken bizim ağır sanayi iş kolunda 30 bin lira fiyat istememiz çok mu? Yoksulluk sonu 64-65 bin lira olmuş” dedi. Emekçiler, uğraşa devam edeceklerini vurguladı.
ÖZGÜR ÖZEL 109’UNCU GÜNDE ZİYARET ETMİŞTİ
CHP Genel Başkanı Özgür Özel, emekçilerin grevinin 109’uncu gününde ziyarette bulunmuştu. Özel, şunları tabir etmişti:
“Sizin üzere az sayıda sendikalı olan emekçiler de bu sefer güya sendikalı olmak tek başına bir ayrıcalıkmış üzere işveren tarafından hak talepleri ekstra bir şey istiyormuşçasına, yani insanca bir hayat talep etmek suçmuşçasına karşılanıp bu talepler geri çevriliyor. Söz ettiğiniz sayılar böylesine ağır kurallarda çalışılan bir iş yeri için dünyanın rastgele yerindeki sayıların üçte biri bile değildir. Ancak bu size çok görülür. Taban fiyatın çabucak üstünde çalışmaya razı edilmeye uğraşılıyor.
Deprem bölgesinin kendine has zorlukları bilhassa barınmayla ilgili zorluklar da göz önüne alındığında, size “ya sokakta kal çoluğunun çocuğunun karnını doyur’, “yok, bir konuta geçmek istiyorsan aç kalmaya mahkumsun” denen bir fiyat teklif ediliyor. Buna direnmeniz, bunun için uğraş etmeniz en doğal insan hakkıdır.
Ben Manisa’dan Soma’dan emeğin başkentlerinden bir adedinden gelenlerden bir tanesi olarak bugünlerde Manisa’dan Ankara’ya yalın ayak yürüyen Fernas personellerinin size selamını ve dayanışma hislerini iletiyorum. Buradan da Bağımsız Maden-İş’te örgütlü Fernas çalışanlarına, hemşerilerime, kardeşlerime bir defa daha dayanaklarımı iletiyorum.
Elbette bu sorunun çözülmesi için, yani bir sendikanın en memnun günü patronla üyesinin bir noktada buluştuğu, davulların çalındığı, halayların çekildiği iş başı yapıldığı gündür. Biz çözümsüzlüğü değil, tahlili savunuyoruz. Bir sefer daha buradan patronunuza, isimlerini saydığınız milletvekillerimize, evvelki periyot milletvekillerimiz, belediye liderimiz, il-ilçe liderlerimiz aracılığıyla bir kere daha sizin isminize bir dostluk ve uzlaşma eli uzatıyoruz. Arkadaşlarımız salı günü kendilerinden randevu talep etsinler yahut çarşamba günü için, pazartesi günü için randevu talep etsinler. Görüşsünler ve sizinle onların ortasında bir uzlaşma noktasını arayalım. Şayet burada bir muahede olursa bundan en çok biz mutlu oluruz. Yok, size karşı orantısız güç kullanırsa, iş kanununa muhalif işler yaparsa, grev kırıcılığa kalkarsa, sizin gayretiniz bizim çabamızdır, son ana kadar arkanızdayız.
İktidarımızla birlikte birinci iş, örgütlenmenin önündeki bütün manileri kaldıracak, şayet emekçi ile patron karşı karşıya geliyorsa devlet olarak personelin yanında duracak, verilen tüm uğraşların sonunda 5 yıllık iktidarımızın sonunda evvel yüzde 50’lik örgütlenme amacını, yani her iki emekçiden birinin sendikalı olmasını sağlayacak, iki devrin sonunda, Bülent Ecevit’in bıraktığı yerde, yüzde 75 örgütlülük düzeyine ve üzerine personel sınıfının erişmesini biz sağlayacağız. Bütün gayretinizi sonuna kadar destekliyoruz.”